13 feb Hoe lossen we het personeelsprobleem in de zorg op?
De visie van 22graden over trots, passie en eigenaarschap.
Momenteel staan instellingen binnen de ouderenzorg voor grote uitdagingen. Belangrijkste uitdaging is misschien wel de werving van voldoende verzorgend personeel. Daar bovenop komt dat de kwaliteit van de zorg verbeterd moet worden. Het Kwaliteitskader Verpleeghuiszorg laat hier geen misverstanden over bestaan. Vier omvangrijke thema’s op het gebied van kwaliteit, met per thema stevige voorlopige normen voor personeelsinzet en personeelssamenstelling, vormen voor de komende jaren de uitgangspunten voor de verpleeghuiszorg.1 Om aan deze uitgangspunten te voldoen moeten zorginstellingen manieren vinden om het tekort aan verzorgenden en verpleegkundigen op te vangen. Schattingen gaan ervan uit dat er in de komende zeven jaar tot 125.000 extra verzorgenden en verpleegkundigen nodig zijn.2 3 Dit terwijl er drie zorg gerelateerde beroepen in de top tien van moeilijkst vervulbare vacatures staan, met de verzorgende individuele gezondheidszorg op de eerste plaats.4 Hoe lossen we dit op?
Beter werven met aantrekkelijke arbeidsvoorwaarden helpt niet, of slechts beperkt. Opleiden zou, indien voldoende aanmelding van de juiste mensen, wel een structurele oplossing zijn. Hier hebben we echter over vier jaar pas iets aan.
Wij geloven dat de verandering vanuit de zorgprofessionals zelf moet komen. De oplossing zit in trots, passie en eigenaarschap van de professionals, iets wat nu nog te vaak ontbreekt. Kwaliteitsverbetering en meer efficiëntie in de zorg beginnen bij professioneel eigenaarschap. Onder eigenaarschap verstaan we dat de zorgprofessional zich eigenaar voelt van zijn of haar taken. De EVV’er, spil in het zorgproces, toont eigenaarschap wanneer hij of zij zich werkelijk verantwoordelijk voelt voor het cliëntsysteem. Om eigenaarschap te bereiken moeten de zorgprofessionals zich (kunnen) richten op taken die daadwerkelijk bij zijn/haar beroep passen. Een juiste mate van taakdifferentiatie moet zorgvuldig gekozen worden. Daarnaast moet er gekeken worden of een bepaalde taak van een verzorgende ook daadwerkelijk iets bijdraagt aan het welzijn van de cliënt. Organisaties kunnen er beter voor kiezen om het voorwaardsroterende rooster te laten maken door een professionele planner, in plaats van dit te laten doen door een verzorgende. De verzorgende heeft dan meer tijd voor het leveren van betere en voorspelbare zorg. Door eigenaarschap te laten landen bij onze zorgprofessionals voelt de professional meer regie over zijn eigen werkzaamheden en zal dit ten goede komen aan de tevredenheid van de medewerkers.
Vanuit meer plezier en voldoening in het werk is het een kleine stap naar trots zijn op je eigen werk. Deze trots van zorgprofessionals heeft een positieve uitwerking op verschillende gebieden: ziekteverzuim, verhoging van effectiviteit en efficiëntie en de uitstraling naar de omgeving. Mensen blijven niet alleen langer werken voor de organisatie maar het zal ook een aanzuigende werking hebben op nieuwe mensen. Als de zorgprofessional trots op een verjaardag vertelt over zijn of haar werk genereert dit nieuwe potentiële medewerkers.
Naast het belang van eigenaarschap en trots, geloven wij dat de passie van verzorgenden en verpleegkundigen opnieuw aangewakkerd moet worden. Momenteel lijken sommige zorgprofessionals deze passie kwijt te zijn. Het is zaak dat wij hen herinneren aan hun keuze voor de zorg en ondersteuning bieden om hun passie voor de zorg weer terug te vinden.
De uitdaging voor de verpleeghuiszorg op het gebied van personeel en kwaliteitsverbeteringen heeft alles te maken met trots, passie en eigenaarschap. 22graden heeft een werkwijze ontwikkeld om deze elementen te (her)ontwikkelen bij u of uw medewerkers. Deze delen we graag met u. Verder praten? Neem gerust contact met ons op.
George Breddels
